Προϊόν συμβιβασμού το σχέδιο στήριξης της Ελλάδας

Όπως συμπεραίνεται από την ειδησεογραφία, προϊόν συμβιβασμού μεταξύ Γερμανίας και (κυρίως) Γαλλίας είναι το σχέδιο στήριξης της Ελλάδας από ΕΕ και ΔΝΤ, εάν απαιτηθεί.

Eνώ ιδιαίτερα σημαντική κρίνεται η απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να δέχεται και το 2011, ως ενέχυρo για την παροχή ρευστότητας ομόλογα, με πιστοληπτική αξιολόγηση έως ΒΒΒ, όπως οι τίτλοι τόσο του Δημοσίου όσο και εγχώριων τραπεζών.

Τα αποτελέσματα της συνόδου κορυφής στις Βρυξέλλες καταδεικνύουν, κατά την άποψη μας, τις δυνατότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και τις σημαντικές αδυναμίες της.

Η Ευρώπη, έχοντας ως βασική αρχή λήψης αποφάσεων την ομοφωνία, για μεγάλο χρονικό διάστημα αδυνατούσε να λάβει μια πολιτική απόφαση στήριξης της Ελλάδας. Τελικά προχτές κατέληξε σε ένα σχέδιο στήριξης (;)- ουσιαστικά μηχανισμό αποτροπής - που, τουλάχιστον εμείς, δεν γνωρίζουμε σε όλη του την έκταση, ίσως γιατί δεν ανακοινώθηκε πλήρως ποτέ.

Και μόνο η ύπαρξη, πάντως, ενός σχεδίου-μηχανισμού από την ΕΕ αναμένεται να έχει θετικά αποτελέσματα. Αυτό δείχνει τη δύναμη της Ένωσης. Η δυσκολία να ληφθεί απόφαση, έστω και για αυτό ή ακόμη και το ίδιο το σχέδιο-μηχανισμός, δείχνει την αδυναμία της. Ιδιαίτερα η δυσκολία λήψης μιας απόφασης που θα έμοιαζε αυτονόητη (τουλάχιστον παλαιότερα)ίσως να είναι προάγγελος δυσκολιών που θα αντιμετωπίσει η ΕΕ και στο μέλλον σε περιπτώσεις λήψης σημαντικών αποφάσεων και ήδη απασχολεί ως θέμα και τον Ευρωπαϊκό Τύπο σήμερα.

Επιδίωξη της απόφασης για σχέδιο στήριξης φαίνεται πως είναι να "πεισθούν" οι αγορές ότι η Ελλάδα υποστηρίζεται από τους εταίρους της, έτσι ώστε να μπορεί η χώρα μας να δανειστεί με χαμηλότερα επιτόκια.

Όπως οι ίδιοι οι αξιωματούχοι της ΕΕ δηλώνουν, στόχος είναι το σχέδιο να μην εφαρμοστεί ποτέ στην πράξη. Και ευτυχώς συμπληρώνουμε εμείς καθώς από όσα λίγα γνωρίζουμε το σχέδιο αυτό έχει την συμμετοχή του ΔΝΤ και άλλους όρους δανεισμού που ίσως δεν είναι οι καλύτεροι δυνατοί και δεν λύνουν στην ουσία του το πρόβλημα.

Τι θα πρέπει να κάνει τώρα η Ελλάδα
Η χώρα μας, πιστεύουμε, πως μετά την ανάσα που πήρε στις Βρυξέλλες, γιατί περί ανάσας πρόκειται, θα πρέπει να συνεχίσει μόνη της τον δύσκολο αγώνα αναδιάρθρωσης του δανεισμού της αλλά και μείωσης του ελλείμματος. Mε αποφάσεις όμως που θα είναι δίκαιες για τους εργαζόμενους και κυρίως με ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις σε τομείς που σχετίζονται με την οργάνωση, την λειτουργία του κράτους και της κυβέρνσησης και με στόχο την μεγαλύτερη διαφάνεια και την εξυπηρέτηση του πολίτη (παιδεία, υγεία, εργασία κτλ). Ίσως τα παραπάνω να είναι λίγο πιο εύκολα τώρα. Αυτό θα φανεί πολύ σύντομα.