Δήμος Ινάχου

>> Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009


(Πηγή: http://www.inahos.gov.gr)

Ο Ίναχος είναι μια πανέμορφη περιοχή της ορεινής Αιτωλοακαρνανίας, αποτελεί δε το σημείο εκείνο που ο μεγαλύτερος νομός της δυτικής Στερεάς γειτνιάζει με τους νομούς Ευρυτανίας, Καρδίτσας και Άρτας. Το όριο του ομώνυμου Δήμου σε σχέση με τους νομούς αυτούς αποτελεί ο ποταμός Αχελώος, ο οποίος μέσα από μια μαγευτική διαδρομή ιδανική για extreme sports καταλήγει στην τεχνητή λίμνη των Κρεμαστών. Το όνομά της η περιοχή το πήρε από τον ποταμό Ίναχο, σημαντικό παραπόταμο του Αχελώου, που διασχίζει το μεγαλύτερο κομμάτι της περιοχής κατά μήκος και ο οποίος με τη σειρά του εκβάλλει στην άλλη τεχνητή λίμνη της περιοχής, αυτή του Καστρακίου. Οι δύο τεχνητές λίμνες έχουν προσφέρει τα μέγιστα στην αλλαγή της φυσιογνωμίας της περιοχής προς το (πολύ) καλύτερο. Τα τοπία κοντά στις όχθες των λιμνών και κατά το μήκος των ποταμών είναι μαγευτικά. Η οπτική πανδαισία που δημιουργείται όταν το ανθρώπινο μάτι συλλαμβάνει στο ίδιο κάδρο τα υπέροχα ελατοδάση με την πορεία της κοίτης των ποταμών, που καταλήγουν στις μεγάλες υδάτινες εκτάσεις των λιμνών είναι μοναδική.

Ο Ίναχος αποτελείται από 14 κύρια χωριά και πολλούς μικρότερους συνοικισμούς και ο πληθυσμός του δεν υπερβαίνει τους 4000 μόνιμους κατοίκους. Παρά το απαράμιλλο φυσικό κάλλος η περιοχή παραμένει αναξιοποίητη τουριστικά, αφού δεν έχει δημιουργηθεί ακόμα η ανάλογη υποδομή. Το μεγαλύτερο κομμάτι του ενεργού εργατικού δυναμικού της περιοχής ασχολείται με την κτηνοτροφία και τη γεωργία, προϊόν σίγουρα και των κληρονομικών τους καταβολών, αφού οι δυνατότητες τουριστικής αξιοποίησης προέκυψαν τα τελευταία χρόνια, μετά την δημιουργία των δύο τεχνητών λιμνών. Η πρώτη ευχάριστη έκπληξη για τον επισκέπτη που έρχεται στον Ίναχο από την επαρχιακή οδό που τον συνδέει με το Αγρίνιο, έρχεται όταν αντικρίζει το χωριό Μπαμπαλιό, 20 περίπου χλμ. από το Αγρίνιο. Χτισμένο στις όχθες της λίμνης που δημιουργήθηκε από το φράγμα του Καστρακίου, με τα γραφικά μικρά σπίτια, τα καταγάλανα νερά της λίμνης, τα πολλά νησάκια και τις γραφικές εκκλησιές που υπάρχουν πάνω σ` αυτά, καθηλώνει το βλέμμα και οξύνει απεριόριστα την επιθυμία να αιχμαλωτίσει κανείς το υπέροχο τοπίο στο φωτογραφικό φακό. Οι ήπιοι εναγκαλισμοί του υδάτινου στοιχείου με την μητέρα γη σ` αυτή την περιοχή έρ χονται σε αντίθεση με τις απόκρημνες πλαγιές που συναντάει ο επισκέπτης αν προχωρήσει από την άλλη μεριά και οδεύσει προς την γέφυρα της Τατάρνας, το τεχνολογικό επίτευγμα που χαρακτηρίζει αλλά και δίνει μια άγρια ομορφιά στη λίμνη των Κρεμαστών.

Μετά το χωριό Τρίκλινο, το πιο όμορφο ίσως χωριό της περιοχής, που είναι χτισμένο αρμονικά πάνω και γύρω σε μερικούς καταπράσινους λοφίσκους, ο δρόμος οδηγεί στη γέφυρα, που όταν δημιουργήθηκε πριν 30 χρόνια κατείχε πολλά παγκόσμια ρεκόρ, δεν αξιοποιήθηκε όμως ποτέ όσο έπρεπε, παρότι αποτελεί την κύρια οδική σύνδεση της Αιτωλοακαρνανίας με την Ευρυτανία. Η γωνία που σχηματίζει δεν επιτρέπει σε όποιον την προσεγγίσει να δει αμέσως το άλλο άκρο, κατάσταση που σε συνδυασμό με το μοναδικό τοπίο δημιουργεί δέος και θαυμασμό, αφήνει όμως και μια γλυκόπικρη γεύση σε όσους αναλογίζονται τις δυνατότητες που ποτέ δεν αξιοποιήθηκαν για να προσδώσουν σε αυτό το τεράστιο έργο την ανάλογη χρηστική αξία. Η τεράστια γέφυρα αντί να χαλάσει το τοπίο δένει αρμονικά μαζί του, τεχνητό επίτευγμα κι αυτή όπως και η διαμόρφωση της ευρύτερης περιοχής με την λίμνη. Θαρρείς όμως κι έβαλε και ο Θεός το χέρι του για να προσθέσει αυτές τις θεσπέσιες πινελιές πράσινου και γαλάζιου, που σε αρμονία ευρισκόμενες προσδίδουν μια χάρη που απαντάς μόνο στις τελειότερους πί νακες ζωγραφικής. (Το σημαντικό αυτό επίτευγμα του ανθρώπου έρχεται σε εκπληκτική αντίθεση με ένα άλλο «κατόρθωμά» του…. Λίγο πάνω από τη γέφυρα δεσπόζει ένας τεράστιος σιδερένιος σταυρός….δείχνει το σημείο που οδηγεί στην άβυσσο…μια τρύπα στο έδαφος χωρίς πάτο, μια τρύπα που αποτέλεσε τον τάφο χιλιάδων ανθρώπων κατά τη διάρκεια του Β` παγκο σμίου αλλά και μετέπειτα του εμφυλίου πολέμου…)

Πέρα από τις λίμνες και τις περιοχές γύρω από αυτές, ο Ίναχος φημίζεται γενικότερα για τις φυσικές ομορφιές του. Ένα από τα δώρα της φύσης είναι και το ελατοδάσος που στολίζει τα βουνά Μητσέλι και Γραμματικού, ανάμεσα στα χωριά Περδικάκι και Πατιόπουλο. Η έκταση του ξεπερνά τις 225 χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα και χαρακτηρίζεται από την πυκνή βλάστηση και τα πανύψηλα έλατα που κάποιες φορές ξεπερνούν τα 35 μέτρα ύψος.Σημαντική πάντως συμβολή στην ταυτότητα της περιοχής έχουν και τα πολλά πέτρινα γεφύρια, με πιο χαρακτηριστικά από αυτά την πανέμορφη γέφυρα της Τέμπλας, που ενώνει το Νομό Αιτωλοακαρνανίας με τον Νομό Ευρυτανίας κοντά στο χωριό Βρουβιανά ( δίπλα της ακριβώς ξεκινάει μια υπέροχη υδάτινη διαδρομή για τους λάτρεις του canoe – kayak, που καταλήγει στην λίμνη των Κρεμαστών) και το μικρό γεφύρι της Βέργας κοντά στα Λουτρά Χαλκιοπούλων, ένα θαυμαστό δείγμα αρχιτεκτονικής παλαιοτέρων εποχών. Διασώζονται επίσης τα απομεινάρια δύο αρχαίων κάστρων, ένα στον Εμπεσό, στην κορυφή μιας μικρής βουνοκορφής που αποτελούσε την Ακρόπολη του μυθικού βασιλιά Ιδομενέα και αποτελεί ένα σημείο ιδανικό για πεζοπορία, με υπέροχη θέα στη γύρω περιοχή κι ένα στους Γιαννόπου λους, με άγνωστο στην κοινή γνώμη ιστορικό παρελθόν αλλά με μια διαμόρφωση και σε μια τοποθεσία που το καθιστά μια πολύ όμορφη εικόνα στα μάτια του επισκέπτη. Στον Εμπεσό, σε μια τοποθεσία που έχει άμεση οπτική επαφή με το κάστρο, στο όρος Καλάνα, υπάρχει και μια από τις πιο σημαντικές πίστες για αλεξίπτωτο πλαγιάς στην Ελλάδα. Συχνά γίνονται αγώνες για το πανελλήνιο αλλά και για το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα,οι οποίοι και συγκεντρώνουν πλήθος αγωνιζομένων αλλά και θεατών.

ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ

Ο Δήμος Ινάχου ορίζεται από τον ποταμό Αχελώο και τις δύο από τις τρεις τεχνητές λίμνες του, την τεχνητή λίμνη των Κρεμαστών και την τεχνητή λίμνη του Καστρακίου. Την κοιλάδα της περιοχής διασχίζει ο ποταμός Ίναχος, από τον οποίο πήρε το όνομά του ο Δήμος και ο οποίος εκβάλλει στην τεχνητή λίμνη Καστρακίου. Βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του νομoύ Αιτωλοακαρνανίας στο σημείο σύγκλισης των νομών Αιτωλοακαρνανίας, Ευρυτανίας, Καρδίτσας και Άρτας.
Στην περιοχή υπάρχουν πανέμορφα τοπία, που όμοιά τους δεν συναντά κανείς εύκολα. Ένα από τα δώρα της φύσης είναι και το ελατοδάσος που στολίζει τα βουνά Μητσέλι και Γραμματικού, ανάμεσα στα χωριά Περδικάκι και Πατιόπουλο. Η έκταση του ξεπερνά τις 225 χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα. Χαρακτηρίζεται από την πυκνή βλάστηση και τα πανύψηλα έλατα που κάποιες φορές ξεπερνούν τα 35 μέτρα ύψος. Η τεχνητή λίμνη του Καστρακίου καταλήγει βορειοδυτικά στο χωριό Μπαμπαλιό δημιουργώντας ένα τοπίο απείρου κάλλους. Τα νησάκια της λίμνης, οι γραφικές εκκλησίες γύρω από το χωριό και η όμορφη αισθητική των υπολοίπων κτισμάτων συμβάλλουν στη σύνθεση εικόνων που θα μπορούσαν κάλλιστα να αποτελέσουν πηγή έμπνευσης για κάθε καλλιτέχνη. Βορειότερα, η τεχνητή λίμνη των Κρεμαστών, δημιούργησε ένα ακόμη μαγευτικό τοπίο κοντά στο χωριό Τρίκλινο, όπου υπάρχει και η περίφημη γέφυρα της Τατάρνας, η οποία την εποχή που δημιουργήθηκε κατείχε ουκ ολίγα παγκόσμια ρεκόρ.


Ακολουθώντας τον Αχελώο αντίστροφα με τη ροή των υδάτων του και ακολουθώντας τη διαδρομή προς το Περδικάκι αρχικά και στη συνέχεια προς τα Βρουβιανά και το Αυλάκι, η διαδρομή παραμένει μαγευτική. Στα Βρουβιανά υπάρχει η πανέμορφη γέφυρα της Τέμπλας, που ενώνει το Νομό Αιτωλοακαρνανίας με τον Νομό Ευρυτανίας και δίπλα της ακριβώς ξεκινάει μια υπέροχη υδάτινη διαδρομή για τους λάτρεις του canoe– kayak.Τα περισσότερα χωριά του Δήμου βρίσκονται πάνω ή σε ελάχιστη απόσταση από τον κεντρικό επαρχιακό δρόμο που διασχίζει τον Δήμο και ενώνει το Αγρίνιο με την Άρτα. Το Μπαμπαλιό είναι το πρώτο χωριό που θα συναντήσει ο επισκέπτης ανεβαίνοντας από το Αγρίνιο. Ακολουθούν η Ποδογορά, οι Γιαννόπουλοι, οι Αμοργιανοί και η Μαλεσιάδα, πριν φτάσουμε στο κέντρο του Δήμου, το Χαλκιόπουλο. Ενδιάμεσα της διαδρομής από τη Μαλεσιάδα προς το Χαλκιόπουλο υπάρχει η διασταύρωση που οδηγεί στα χωριά Πετρώνα και Αλευράδα, ενώ λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά βρίσκονται τα Ιαματικά Λουτρά των Κρεμαστών, γνωστά για τις ιαματικές τους ιδιότητες.

Στο Χαλκιόπουλο βρίσκεται ο κόμβος που οδηγεί στο Παλαιό Χαλκιόπουλο, το Τρίκλινο και τη γέφυρα της Τατάρνας, ενώ αν ο επισκέπτης επιλέξει την άλλη διαδρομή θα συνεχίσει να κινείται πάνω στον κεντρικό οδικό άξονα και αφού περάσει τον Σταθά και τη διασταύρωση που οδηγεί στον Παλαιό Σταθά, θα φτάσει σε ένα άλλο κομβικό σημείο, στην διασταύρωση του Εμπεσού. Από εκεί υπάρχει η επιλογή να κινηθεί προς τον Εμπεσό και τα ορεινά χωριά Περδικάκι, Βρουβιανά και Αυλάκι ή να συνεχίσει πάνω στον κεντρικό δρόμο και αφού περάσει το Αγρίδι και την Κάμινα να φτάσει σε άλλο ένα μεγάλο χωριό, τον Θύαμο. Ο Θύαμος είναι σε ένα ακόμα σταυροδρόμι που από τη μια μεριά οδηγεί προς την σχεδόν έρημη πια Δρομίστα και ακολούθως στην Ιερά Μονή Ρέθα και από την άλλη συνεχίζει στον κεντρικό δρόμο συναντώντας το Πατιόπουλο και το τελευταίο χωριό του Δήμου Ινάχου προς τα δυτικά, τα Πετσάλια.

Ο Ίναχος είναι μια περιοχή πανέμορφη με πολλές δυνατότητες αξιοποίησης στον τομέα του τουρισμού, αρκεί να γίνουν οι κατάλληλες κινήσεις για την υπέρβαση αυτή.

ΠΡΟΣΒΑΣΗ

Για να φτάσετε στον Ίναχο από ανατολικά υπάρχει η επαρχική οδός από το Αγρίνιο,το οποίο απέχει περίπου 55 km από την έδρα του Δήμου,το Χαλκιόπουλο. Από δυτικά υπάρχει η επαρχιακή οδός που συνδέει την περιοχή με την Άρτα (περίπου 60 km από το Χαλκιόπουλο), μέσω των χωριών Κομπότι,Φλωριάδα και Χρυσοπηγή. Για όσους έρχονται από Αμφιλοχία,πλην της κλασικής επαρχιακής οδού υπάρχει και η εναλλακτική επιλογή μέσω των χωριών Λουτρό και Πτελιά, που μέσα από μια πανέμορφη διαδρομή οδηγεί στον Άνω Σταθά. Επίσης,υπάρχει ο δρόμος μέσω της Ιεράς Μονής Ρέθα, που οδηγεί είτε στον Θύαμο είτε στον Άνω Σταθά, μεγάλο μέρος του όμως είναι χωματόδρομος. Για όσους έρχονται από Ευρυτανία η πρόσβαση επιτυγχάνεται είτε μέσω της γέφυρας της Τατάρνας για όσους έρχονται από βορειοανατολικά, είτε μέσω των χωριών Αυλάκι και Βρουβιανά για όσους έρχονται από δυτικότερα.

Δημοσίευση σχολίου